Verhuizing
Door: Enzio willemsen
Blijf op de hoogte en volg Enzio
05 Februari 2011 | Japan, Kyoto
Voor iedereen die vond dat het al weer zooo lang geleden was dat ik een verhaal geschreven had, heb ik niet 1 maar 2 nieuwe verhalen geschreven.
Ik kreeg ook veel reacties van nieuwe lezers, die pas begonnen zijn met het lezen van mijn blog. Super leuk!
Op 4 Januari ben ik verhuisd naar mijn nieuwe familie. Toen ik die dag wakker werd en met m`n koffers naar beneden liep was er niemand thuis. Ik wachte tot een uur of 2 toen mijn gastmoeder thuis kwam en zei: ze kunnen er ieder moment zijn. Ik was enorm zenuwachtig want ik werd bij mijn huidige thuis opgehaald. Toen ze aankwamen werden meteen mijn koffers ingeladen en vertrokken we al. Er was dus geen langdradig afscheid met mijn vorige gezin.
In de auto stelde mijn nieuwe gastouders zich voor. Ik mocht ze al meteen otosan en okasan noemen, wat vader en moeder betekent. Mijn nieuwe familie is echt in een woord `geweldig`!! Ze zijn ontzettend aardig, grappig en vooral gezellig. Ik heb nu twee oudere gastbroers. Hiroki is 21 en Yosiaki is 27. Ze houden erg van uitgaan dus dat komt goed uit.
Mijn gastvader heeft een bedrijf dat iets met architectuur en constructies doet. Mijn gastmoeder is meer de huismoeder. Ze geeft een keer per week yogales in de sportschool, en is Japans lerares voor buitenlanders. Wij liggen iedere dag dubbel van het lachen. Ze zijn vergeleken met mijn vorige gezin veel warmer als familie. Ze zijn ook vrijer in denken (ik klink nu wel heel erg slim) Ik heb bevoorbeeld geen regels. Alles is goed, en ze hopen maar dat ik veel evaringen opdoe en vooral veel plezier heb.
Mijn kamer is eigenlijk de traditionele theeceremonie kamer. Hier worden normaal gesproken de gasten ontvagen, gepraat, thee gedronken en genoten van het uitzicht op de japanse tuin. Nu is het mijn kamer voor de komende vier maanden. Toen ik voor het eerst die kamer in liep, merkte ik dat de deur zo`n 15cm te laag is voor mij, en er nauwelijks iets in de kamer stond. Een beschildering aan de wand, een lage tafel van 30cm hoog (wat nu dus mijn bureau is, Ik kan er helaas gen bureaustoel onder schuiven, dus moet ik op de grond zitten) een gaskacheltje, want er geen centrale verwarming in huis, en een futon. Schrik niet....een futon is een traditioneel japans bed....
Op de grond...
Maar om eerlijk te zijn ben ik hier erg blij mee. Het idee is vreemd maar het ligt echt heel erg lekker. `s ochtend wil ik niet opstaan omdat het zo lekker ligt. Achter mijn futon liggen twee kussens die even hoog zijn voor mijn voeten. haha
Vorige week zaterdag was ik na school samen met m'n gastmoeder naar het Kyoto museum voor moderne kunst geweest. Daar was een tentoonstelling van Aso saburo. Daarna hebben we gezellig thee gedronken in een franse lunchroom.
Dingen die ik afgelopen tijd gedaan heb.
Laatst had ik weer kookles op school. Deze keer hebben we Rollcake gemaakt. Deze opgerolde cake op basis van groene thee met daarin een hoop slagroom was om te smullen. Natuurlijk niet als je aan de weet watjes mee doet XD!!
Ook heb ik gekookt met een klasgenoot van mij. We hadden indiaans brood met indiaanse curry gemaakt. En als toetje hadden we oer-hollandse oliebollen!! Ik had ze gemist met nieuwjaar, en had nog een pak oliebollenmix in mijn koffer. Dus waarom niet. Iedereen is razend over de oliebollen in Japan. Dus begin een oliebollen kraam in Japan en ju zult zeker succes hebben.
We hebben weer een dag met de Rotary exchange studenten rondgehangen in Kyoto. Het was de aller eerste keer dat we allemaal bij elkaar waren. We hebben gezellig iets gedronken, naar de karaoke bar geweest en wat gegeten
Daarnaast hadden we ook weer de wekelijkse excursie. Sinds het nieuwe jaar is het alleen de lerares, Yiping uit China en ik. We zijn naar een science museum geweest, waar we allerlei proefjes konden doen. We zijn naar een kunsttuin geweest, waar allerlei namaak werken van Van Gogh, Monet en Picasso hingen. En we zijn naar een pottenbakkerij geweest. Daar hebben we zelf ook iets mogen maken. Traditioneel aardewerk uit Kyoto. Zo zou het moeten zijn, maar daar lijkt die van mij toch echt niet op...!
Het is bijna mijn verjaardag!!
Spreek jullie snel weer!
-
05 Februari 2011 - 15:57
Nell Van De Voort:
Hallo Enzio.
Nu ben jij al twee dagen 18. voelt dat goed.....
Geweldig voor jou om te horen ('lezen'), dat jij het bij je tweede gastgezin zo getroffen hebt kwa warmte, humor, geen regels, met Otosan-Okasan als gastouders en Hiroka,Yosiaki om leuke uitgaansmogelijkheden mee te maken
Interessant hoe jij nu op z'n japans slaapt en zittend studeert.Mooi contrast!
Jij zit deze week op de helft met aftellen.
Het is een heerlijke warme dag hier, nog 10,6 graden, gunstig voor werklui, zoals dakbedekkers en voor mij de timmerman.
Dank Enzio voor het laatste nieuwsberichten, en blijf orginele dingen DOEN, lieve groet Nell
-
21 Februari 2011 - 20:42
Mario:
Hèhè, dat heeft een tijdje geduurd eer we weer wat van je mochten horen! Ik bergijp dat je het nu meer naar je zin hebt als de laatste maanden, maar ja da's wel logisch als je gastouders zelf twee knullen van jouw leeftijd hebben. Zij weten wat ze van je kunnen verwachten...
Uit de foto's blijkt ook dat je het goed maakt, maar waarom vind ik zoveel foto's waar je met twee vingers omhoog staat te zwaaien? Hier in Europa zie je dat niet, daar steken ze altijd maar één vinger op.... ;-)
Als je gastvader een 'bouwer' is wil je hem misschien eens wijzen op mijn website www.tweha.nl? Ik heb nog geen contacten in Japan en je weet maar nooit...
Veel plezier nog, groetjes van Astrid en Panny.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley