Sushi

Hallo allemaal!

Ten eerste wil ik jullie bedanken voor jullie reacties. Ik vind het erg leuk om die te lezen! Dus blijf reageren :P

Mijn eerste avond maaltijd was een feestmaal. Mijn gastmoeder Noriko, had flink uitgepakt en verschillende Japanse gerechten bereid. Waaronder pompoen soep, en Natto. Natto zijn soyabonen, maar dan heel erg slijmerig en het stink enorm. Ik kon het net binnen houden. Gelukkig ben ik niet de enige, wan volgens Noriko vind iedere buitenlander het vies. Ook moesten we onze eigen Sushi maken. Je pakt een vel Nori (zeewier) en belegd deze met ei, rijst, wat blaadjes en sashimi (rauw vlees). Je rolt hem op en stopt het in je mond. Dit was erg leuk om te doen, en ook nog eens heel erg lekker.

Na de sushi ging Noriko even weg, en kwam later terug met een cake. Op deze cake stond met chocolade geschreven: Welkom Mr. Enzio. (zie foto) Dit was een verassing voor mij. Mijn familie wenste mij daarbij een goed verblijf in Japan.

De volgende ochtend werd ik wakker in een leeg huis. Ik mocht uitslapen omdat ik de vorige avond erg moe was. De kinderen waren naar school, en mijn ouders waren aan het werk. Tot 2 uur was ik alleen, want toen kwam de schoonmaakster. Deze vertelde hele verhalen tegen mij, en ik antwoorde maar met Hai, Hai, Hai (ja, ja, ja) terwijl ik er helemaal niets van verstond. Noriko had mijn lunch in de koelkast klaar gezet. Een kommetje rijst met ei en kip. Op tafel lag een hele beschrijving hoe ik het moest opwarmen in de oven. Dit werkte prima. Ik was trouwens verbaast hoeveel keuken apparatuur ze in huis hebben. Voor iedere bereiding een apart apparaat. Een over, nog een oven, een ingebouwde gril, een ijsblokjes machine, een nespresso apparaat, een pan die je via stroom verhit en zo de soep warm kan houden, en ga zo nog maar even door.

Veel dingen in mijn huis zijn geautomatiseerd. Bijvoorbeeld het bad. Deze word gevuld en word naar jou eigen gewenste temperatuur verwarmt. Wanneer het water op temperatuur is klinkt er een vrolijk muziekje door het huis. Ook na een grote boodschap op de wc, kan je er voor kiezen om je achterste automatisch schoon te laten maken :P (heb ik nog niet geprobeerd) Als je verkeerd zit, word heel je rug nat haha..

Het weer hier in Kyoto is iets te warm. Vooral in de zon, en al helemaal als je je moet inspannen. Zoals vandaag. Vandaag ben ik met Noriko naar mijn school geweest, zodat ik weet hoe ik volgende week moet reizen met de trein. Het duurt ongeveer 45 minuten om op school te komen. Eerst 5 minuten lopen naar het eerste station, Tanbaguchi station. Dan 10 minuten met de trein naar Kyoto station. Daarna moet ik overstappen op een andere trein naar Inari, dat duurt ongeveer 15 minuten, en vanaf daar moet ik een kwartier lopen naar mijn school. Mijn school licht boven op een berg. Ik wandel dan door oude Japanse woonwijken en passeer traditionele Japanse begraafplaatsen. Die zijn prachtig om te zien!!

Toen we op school aankwamen werden we ontvangen door Ann. Zij komt uit de USA en is het hoofd van de internationale afdeling op Ritsumeikan Highschool. Zij vertelde mij wat basis informatie over de school, en dat maandag mijn lessen zullen beginnen. Die maandag moet ik me 's ochtends voorstellen voor de gehele school die zich melden op het schoolplein. Dit zijn ongeveer 900 tot 1000 leerlingen. Ja... ik ben al zenuwachtig want het moet ook nog eens in het Japans!! Ik ben gelukkig niet de enige, want dit jaar zijn er nog vier andere exchange studenten bij mij op school. Die komen uit, Amerika, Canada, Zwitserland en China.
Vanavond ga ik dus mijn speech hard oefenen, want ik wil niet voor schut staan :P

Verder vandaag heb ik gelunched met Noriko in een Italiaans restaurant. We hebben samen pasta gegeten. Trouwens het eten in Japan in niet zo heel duur. Je hebt al een goede lunch voor maar 9 euro (in een goed restaurant). Na de lunch reden we naar de school van Ayaka (gastzusje 12). Ayaka is deze zomer een week in Engeland geweest met school om engels te leren. Ook hebben ze Londen en Oxford bezocht. Over deze reis moest de klas van Ayaka vandaag een presentatie geven aan de ouders IN het engels! Dat was ontzettend leuk om te zien. Deze kinderen van rond de 12 jaar deden enorm hun best om goed engels te praten. Ondanks hun Japanse accent, was het best wel verstaanbaar :P Grappig is dat ook de Japanners de R niet kunnen uitspreken. Dus om de presentatie over Hally Potter heb ik wel kunnen lachen..:)

Na de presentaties hebben we Yusuke naar de tandarts en Ayaka naar de tennis club gebracht. De tennis club van Ayaka ligt boven op een berg, en bied een uitzicht over heel Kyoto. Geweldig dus!

Deze avond heb ik weer heerlijk gegeten. Rijst met curry, miso soep, een salade en Tempura garnalen MMM..

Nu nog wat lezen en daarna slapen, want morgen word het weer een drukke dag. Ik hou jullie op de hoogte.

Shitsureishimasu....Bye Bye!